Tuesday, February 26, 2008

Introduction Moldova Sponsortrip

No escaping anymore...this is KayakCobber; Jörgen

Countdown….
In a little more than six weeks I will leave for a new adventure. This time not with the backpack and far and away. But I will just start here on the lake. No problems with buses, trains or missing a plane.

WHAT?
A kayak journey of 4100 Km to ask attention and raise money to fund a department of Maxillofacial Prosthetics in the University Medical Centre of Chisinau, Moldava.
This department treats patients with facial defects/disorders/injuries.

WHO?
One person, one kayak, one tent.
I will go all by myself.

WHERE?
The trip will start in Holland and will go Eastwards, all through the heart of Europe, to end up in Moldova.
When I will arrive in Chisinau I have been in: Germany, Austria, Slovakia, Hungary, Croatia, Serbia, Romania, Bulgaria, Ukraine and Moldova.
Apart from the Wadden sea and the Black sea all the paddling will go over rivers.
Ems, Mainz, Donau, Dnjester….



WHY?
Time is ticking for me. Having the EEC syndrome: cleft/palate, skin, nails and eyes etc. problems. My eyes will go worse in future.
I am dreaming my dreams today!

WHEN?
Departure is planned in the beginning of April; this will give me time to travel during spring and summer. The trip is having an open end. Due to limitations of health I can be forced to slow down.
In normal conditions it will take me five months.

Tuesday, February 19, 2008

Appeltaart on the Rocks!

(note, this article is part in the Dutch language, and made for our newsletter 'Boegbeeld".

In the weekend we made the Applepie-trip to Louis.
Every year he and Dorien are preparing nice pies, so when the seakayakers arrive, we are treated like Kings. This time they did it for the fifth year in a row.
Also worth visiting is the website from Robbert. They came back from paddling in Senegal and Gambia. See their nice photoimpression.



Appeltaart on the rocks

It giet Oan…t'goat nait deur…It giet Oan. zo verliep de communicatie tussen de coördinator, ijsmeester en de deelnemers van de Louistocht afgelopen zeventiende februari.
Net als met de Elfstedentocht was het nu niet afwegen of het ijs dik genoeg was, maar dun genoeg. konden de deelnemers van de Zeekanogroep het wel aan:
Ploegend en krakend door het ijs.

Onderweg naar de Loods fiets ik langs de meerweg, een deel van het meer ligt er spiegelglad bij, het nadere deel is rimpelig.
Mensen krabben de ramen van hun auto schoon en de hardlopers zijn weer aan hun zondagmorgen loopje begonnen.

Bij de Loods ligt het slootje bedekt onder een laagje ijs.
Een voor een komen ze binnen. "Het gaat door", "De suikerfabriek ligt helemaal dicht"….zomaar een paar kreten. Jan, op de fiets haalt nog even de winter van '56 aan. Toen waren ze wat gewend,,,,dus zullen wij het ook wel weer redden.
We waren met zijn tienen; de eerste peddelslagen zijn gemaakt en na het geweld van krakend ijs bereiken we het kanaal.
Sommigen hebben wijselijk de lichtgewicht peddel ingeruild voor een zwaardere verenigingspeddel. Deze zijn een beetje steviger. Ik houd mijn hart vast…heb het afgelopen jaar twee peddels verspeeld en hoe moet ik dit nu weer uitleggen aan de verzekering? Ja meneer, peddelt door het ijs. Ja meneer, dat doen wij bij de GKV.


Bij het naderen van de stad is het een drukte van belang bij de roeivereniging. Die hebben een wedstrijd en er zijn vele boten op het water. een leuk gezicht; veel verschillende teams met hun eigen oorlogskleuren.
Bij de Eeldersluis dragen we even over. en komen we aan bij de woonbootjes. Hier is het ijs het dikste en vraagt het om wat meer geweld. De bewoners komen uit het raam hangen en vragen zich af wat dat voor een hels kabaal is.
Je verstaanbaar maken lukt niet en nu weet ik hoe het voelt als je een gehoorapparaat draagt en je hebt storing:
Krakend ijs met af en toe een stem erdoor heen.
Zie het al voor me, en de verpleegster maar zeggen; Ja opeten hoor Opa! Terwijl je toch echt naar de wc wilt.



Na de suikerfabriek blijft het maar door ploeteren. De jonge honden geven nog meer gas…ze kunnen niet wachten op de lekkere appeltaart.

De appeltaart van Louis en Dorien word dit jaar al voor de vijfde keer gebakken. Een terugkerende tocht in de winter voor de zeekanogroep. Onder de rook van Lettelbert wachten ze de hardwerkende kayakkers op om die het naar hun zin te maken: Appeltaart, koffie en thee en een aangename houtkachel, zorgen ervoor dat je eigenlijk niet meer weg wil….maar de plicht roept.
Dapper stappen we weer in de kano en gaan richting Leekstermeer. Daar vinden we nog wat ijs op de weg, maar de rest is het heerlijk peddelend weer terug naar de Loods.
We komen in het donker aan, terwijl Taco al een spurt trekt op de fiets…Hij heeft een Blind-date in het donker. maar gelukkig heeft hij licht op zijn fiets.
Hij zet nog even de versnelling een tandje hoger.

Wij bergen de boten op en gaan lekker naar huis.
Een grote groep van de GKV houdt een winterslaap. een ander deel vaart lekker door in de winter. Tja, elk heeft zijn charme. Maar had dit niet willen missen….een vijfjarig lustrum, allemaal te danken aan de lekkere appeltaart van Louis en Dorien.
Bedankt! Leekstermeer

Monday, February 11, 2008

s-Miles for Moldova



Yesterday I paddled alone on the lake of Paterswolde.
I have been living near the lake for whole my life.. When we were young, we did fall in the mud at the ditches. And going home wet was common, growing up near this fantastic playground did have an extra dimension.
It was the ocean and we sailed across it to find new places and small Islands. In winter we did skate to the other side, while the frost was already gone for two weeks.
What can go wrong?? Nothing! the world is ours…..



Later on I went travelling around the world. My backpack and my tent was all I need.
Guinness in Ireland, Gunfire in Libya, Makan-doeloe in Indonesia, "Hey Mate" in Australia, "Hee Joe" in the Philippines. OiOi in Scotland

Always enjoy and feel free. If I want to sleep I sleep, go walking; I walk, Hangout with the Locals; I drink and enjoy their customs. A fire and somebody is playing his 12 snare guitar.


How different this time??
In april I will leave for a trip to Moldova.
4000 Km: Solo-paddling in my Kayak.
Raising money and get attention for the start of a department for Maxillofacial Prosthetics in Chisinau, Moldova.

This time I will try to give something to others: So they will feel free and enjoy. By giving them a new Face.


….I did my little roundtrip around the lake and saw another Kayaker: Marlies, then another; Lianna and a few meters later Robbert as well.
All people I like and spend a lot of time with on the water.
Marlies and Robert did paddle four weeks in Gambia and Senegal. Nice stories; crocodiles, fruits from the Baobab tree , little secret waters and nice weather…..Perfect Kayaking!



Lianna